Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Καλό ταξίδι Γιάννη...


Ο Γιάννης Δαλιανίδης, σκηνοθέτης και σεναριογράφος από τους πιο εμπορικούς του ελληνικού κινηματογράφου, γεννημένος στη Θεσσαλονίκη στις 31 Δεκεμβρίου του 1923, μεγάλωσε από θετούς γονείς. Ξεκίνησε την καριέρα του, ως χορευτής και χορογράφος, με καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Γιάννης Νταλ. Από το 1958 άρχισε να γράφει σενάρια για κινηματογραφικές ταινίες, με πρώτο το σενάριο της ταινίας «Το τρελοκόριτσο». Η σκηνοθετική του καριέρα «ανέτειλε» το 1959 με την ταινία «Η μουσίτσα». Την ίδια χρονιά βγήκε στο πανί η ταινία «Λαός και Κολωνάκι». Το 1961 ξεκινά τη συνεργασία του με την εταιρία Φίνος Φιλμς. Με την ταινία του «Ο κατήφορος», ο Γιάννης Δαλιανίδης καθιερώνει άλλη μία πρωταγωνίστρια του Ελληνικού Κινηματογράφου, τη Ζωή Λάσκαρη, όπως άλλωστε, έκανε αργότερα με πολλές άλλες ηθοποιούς, ανάμεσά τους την αδερφική του φίλη Μάρθα Καραγιάννη. Με τον «Κατήφορο» η ως τότε Ζωή Κουρούκλη, βαφτίζεται από τον σκηνοθέτη, Ζωή Λάσκαρη, για να μη συνδέεται με την συνόνόματη και συνεπώνυμή της ξαδέρφη, που εκείνη την εποχή έκανε επιτυχημένη καριέρα ως τραγουδίστρια. Μετά τον Κατήφορο, η καριέρα του Γιάννη Δαλιανίδη εκτινάσεται στα ύψη, ακολουθεί η δημιουργία σειράς ταινιών κυρίως μιούζικαλ, χαρακτηρισμό τον οποίο ο ίδιος δεν αποδέχεται, επιμένοντας στον όρο «μουσικές κωμωδίες». Συνολικά σκηνοθέτησε περισσότερες από 60 ταινίες και στις περισσότερες είχε γράψει ο ίδιος το σενάριο. Από τη δεκαετία του ΄70 μπαίνει και στον χώρο της τηλεόρασης σκηνοθετώντας σειρές, που άφησαν εποχή, όπως το Λούνα Πάρκ (1974-1981), τα Λιονταράκια, το Ρετιρέ, οι Μικρομεσαίοι, Στραβά κι Ανάποδα, Το τρίτο στεφάνι (1995) και το τελευταίο σήριαλ με τίτλο Μικρές Αμαρτίες (1999). Στις συνεντεύξεις του αρεσκόταν να μιλά για τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη και για την αγάπη του για τον χορό και τον κινηματογράφο. Η καριέρα του, ως ηθοποιού, σε ηλικία 10 μόλις χρόνων, ξεκίνησε από το παιδικό θέατρο. Όπως έλεγε ο ίδιος «σε ό,τι καλλιτεχνικό, τρύπωνα». Σε ερώτηση, μάλιστα, για το πώς προέκυψε η αγάπη του για το σινεμά, ο Γιάννης Δαλιανίδης είχε πει πως όταν ήταν μικρός, σε έναν από τους χώρους της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης υπήρχε ένα άσπρο πανί, που προβάλλονταν διαφημίσεις. «Ηταν μαγευτικό αυτό. Με χάραξε και από εκεί ξεκίνησαν όλα». Πολύ συχνά στις συνεντεύξεις του μιλούσε και για τη μητέρα του, τη γυναίκα που τον είχε υιοθετήσει, αποκαλύπτοντας μάλιστα πως η αγάπη του γι αυτήν δεν τον άφησε να φύγει στο εξωτερικό και να κάνει καριέρα εκεί. «Μου φαινόταν αδιανόητο να αφήσω μια γριούλα μετά από όσα είχε προσφέρει σε μένα».

Άλλος ένας αξιόλογος άνθρωπος "έφυγε". Με τεράστιο ταλέντο και έχοντας αναδείξει πολλούς αξιόλογους ηθοποιούς μέσα απο τις ταινίες που σκηνοθέτησε.Ένα από τα πολλά καλά των ταινιών του ήταν ότι τις έβλεπες ξανά και ξανά.Ας ήξερες πλέον το σενάριο απέξω και τις ατάκες νεράκι.Εκείνες τις δεκαετίες ο κινηματογράφος είχε κάτι μοναδικό.Είχε μαγεία.Ταινίες σαν του παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου δε ξαναβγαίνουν.

Δε ξέρω γιατί αλλά ο θάνατός του με άγγιξε.Δεν τον ήξερα καλύτερα από τους υπόλοιπους Μεγάλους τις εποχής εκείνης.Όταν όμως άκουσα στη τηλεόραση,τυχαία,για το θάνατό του,από νεφρική ανεπάρκεια,μια χορδή της καρδιάς γραντζουνίστηκε.

Καλό ταξίδι Γιάννη.Τα χαιρετίσματά μου στον Κυρ-Γιώργη.Καθώς θα μας βλέπετε από το δικό σας Λούνα-Παρκ.Παρέα με όλους τους υπόλοιπους.

Δύο στιγμιότυπα με τον,Κυρ-Γιώργη,από το Λούνα -Παρκ του Γιάννη Δαλιανίδη.Μία αξιόλογη σειρά που η ΕΡΤ αποφάσισε να εξαφανίσει.Μαζί με πολλές άλλες.

Ευχαριστούμε ΕΡΤ...



6 σχόλια:

  1. Ας πάει στο καλό!!! θα πάμε άραγε στα χρόνια του?
    καλημέρα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πού είναι οι σημερινοί "Δαλιανίδηδες";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μακάρι να ξαναβγούν τόσο αξιόλογοι άνθρωποι νονέ μου.

    Δύσκολο.Αλλά όχι ακατόρθωτο.

    Καλή σου ημέρα...

    !!ΑΦ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εξαιρετικός και μοναδικός στο είδος του ο Δαλιανίδης...ο ΝΠ... Παραμυθάς είχε συνεργαστεί μαζί του...δυστυχώς εγώ δεν έτυχε να τον συναντήσω...κρίμα.

    ΑΦ! και καλή βδομάδα...μέχρι...!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολλούς μεγάλους θα ήθελα να είχα γνωρίσει από κοντά ΚΜΝΒ μου.Τυχερός ό Ν.Π.Π.

    !!ΑΦ!! και καλή σου εβδομάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή