Περαστικά σου... Φανερέ πράκτωρ 000

Ο μεγάλος ηθοποιός Θανάσης Βέγγος νοσηλεύεται στην Εντατική Μονάδα του Ερυθρού Σταυρού, έπειτα από ατύχηµα που είχε όταν έπεσε και χτύπησε, μετά απο εκγεφαλικό.
Πριν από λίγο καιρό ...
είχε νοσηλευτεί στο νοσοκοµείο του Ρίου στην Πάτρα, όπου υποβλήθηκε σε νευροχειρουργική επέµβαση για να αντιµετωπιστεί ανεύρυσµα.

Απ' ότι λένε οι γιατροί το αιμάτωμα αυτό, έχει ήδη αρχίσει να υποχωρεί αλλά η κατάστασή του είναι τέτοια που δεν τους επιτρέπει προς το παρόν να τον αποσωληνώσουν.
Στο πλευρό του πάντα οι δικοί του άνθρωποι και όλοι οι πιστοί θαυµαστές του που εύχονται γρήγορα περαστικά και να βγει νικητής και σε αυτήν τη δύσκολη στιγµή.

 Η ανάρτηση είναι αντιγραφή από εδώ...
http://prothselida.blogspot.com/2010/12/blog-post_5958.html?spref=fb

Μουσικό διάλειμμα :-)

Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα



Τραγούδι από το δίσκο "Η Μαρινέλλα του σήμερα σε τραγούδια του Γιώργου Χατζηνάσιου" (1978)

Να παίζει το τρανζίστορ τ' αμερικάνικα
κι εσύ περνάς στους δρόμους
με το μπουφάν στους ώμους
και τα πουκαμισάκια τα κοντομάνικα.

Έρημος η αγάπη δίχως όαση
στην άδεια κάμαρά μου να βλέπω τα όνειρά μου
σαν σήριαλ κομμένο στην τηλεόραση.



Να παίζει το τρανζίστορ τ' αμερικάνικα
κι εσύ περνάς στους δρόμους
με το μπουφάν στους ώμους
και τα πουκαμισάκια τα κοντομάνικα.

Άμμος είν' η αγάπη μέσα στα χέρια μου
τ' ανοίγω και τη χάνω, τα κλείνω δεν τη πιάνω
κι έτσι περνούν οι ώρες τα μεσημέρια μου.

Να παίζει το τρανζίστορ τ' αμερικάνικα
κι εσύ περνάς στους δρόμους
με το μπουφάν στους ώμους
και τα πουκαμισάκια τα κοντομάνικα.

Χαμο-γελάστε (είναι μεταδοτικό...)

Σίγουρα κάποιοι από εσάς το έχετε δει.Αλλά αξίζει να το ξανα-δείτε!!!!

Αφιερωμένο στη Φούλη και σε όλους τους γατόφιλους! :-)

ΚΩΔΙΚΟΣ:ΜΑΗ00821 (ό,τι και να σημαίνει αυτό... :-) )

Σας παραθέτω τη πρώτη σκηνοθετική απόπειρα ενός νεοεκκολαπτόμενου σκηνοθέτη.Άριστοι φωτισμοί και ικανοποιητική ποιότητα εικόνας.Οι φωνητικές παρεμβάσεις στο τέλος του βίντεο,του σκηνοθέτη και του γραφόντα,ίσως να μην συνάδουν με το υπόλοιπο περιεχόμενο.Προσθέτουν όμως αυτό το κάτι (που θέλει...)

Καλό ταξίδι Γιάννη...

Ο Γιάννης Δαλιανίδης, σκηνοθέτης και σεναριογράφος από τους πιο εμπορικούς του ελληνικού κινηματογράφου, γεννημένος στη Θεσσαλονίκη στις 31 Δεκεμβρίου του 1923, μεγάλωσε από θετούς γονείς. Ξεκίνησε την καριέρα του, ως χορευτής και χορογράφος, με καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Γιάννης Νταλ. Από το 1958 άρχισε να γράφει σενάρια για κινηματογραφικές ταινίες, με πρώτο το σενάριο της ταινίας «Το τρελοκόριτσο». Η σκηνοθετική του καριέρα «ανέτειλε» το 1959 με την ταινία «Η μουσίτσα». Την ίδια χρονιά βγήκε στο πανί η ταινία «Λαός και Κολωνάκι». Το 1961 ξεκινά τη συνεργασία του με την εταιρία Φίνος Φιλμς. Με την ταινία του «Ο κατήφορος», ο Γιάννης Δαλιανίδης καθιερώνει άλλη μία πρωταγωνίστρια του Ελληνικού Κινηματογράφου, τη Ζωή Λάσκαρη, όπως άλλωστε, έκανε αργότερα με πολλές άλλες ηθοποιούς, ανάμεσά τους την αδερφική του φίλη Μάρθα Καραγιάννη. Με τον «Κατήφορο» η ως τότε Ζωή Κουρούκλη, βαφτίζεται από τον σκηνοθέτη, Ζωή Λάσκαρη, για να μη συνδέεται με την συνόνόματη και συνεπώνυμή της ξαδέρφη, που εκείνη την εποχή έκανε επιτυχημένη καριέρα ως τραγουδίστρια. Μετά τον Κατήφορο, η καριέρα του Γιάννη Δαλιανίδη εκτινάσεται στα ύψη, ακολουθεί η δημιουργία σειράς ταινιών κυρίως μιούζικαλ, χαρακτηρισμό τον οποίο ο ίδιος δεν αποδέχεται, επιμένοντας στον όρο «μουσικές κωμωδίες». Συνολικά σκηνοθέτησε περισσότερες από 60 ταινίες και στις περισσότερες είχε γράψει ο ίδιος το σενάριο. Από τη δεκαετία του ΄70 μπαίνει και στον χώρο της τηλεόρασης σκηνοθετώντας σειρές, που άφησαν εποχή, όπως το Λούνα Πάρκ (1974-1981), τα Λιονταράκια, το Ρετιρέ, οι Μικρομεσαίοι, Στραβά κι Ανάποδα, Το τρίτο στεφάνι (1995) και το τελευταίο σήριαλ με τίτλο Μικρές Αμαρτίες (1999). Στις συνεντεύξεις του αρεσκόταν να μιλά για τα παιδικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη και για την αγάπη του για τον χορό και τον κινηματογράφο. Η καριέρα του, ως ηθοποιού, σε ηλικία 10 μόλις χρόνων, ξεκίνησε από το παιδικό θέατρο. Όπως έλεγε ο ίδιος «σε ό,τι καλλιτεχνικό, τρύπωνα». Σε ερώτηση, μάλιστα, για το πώς προέκυψε η αγάπη του για το σινεμά, ο Γιάννης Δαλιανίδης είχε πει πως όταν ήταν μικρός, σε έναν από τους χώρους της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης υπήρχε ένα άσπρο πανί, που προβάλλονταν διαφημίσεις. «Ηταν μαγευτικό αυτό. Με χάραξε και από εκεί ξεκίνησαν όλα». Πολύ συχνά στις συνεντεύξεις του μιλούσε και για τη μητέρα του, τη γυναίκα που τον είχε υιοθετήσει, αποκαλύπτοντας μάλιστα πως η αγάπη του γι αυτήν δεν τον άφησε να φύγει στο εξωτερικό και να κάνει καριέρα εκεί. «Μου φαινόταν αδιανόητο να αφήσω μια γριούλα μετά από όσα είχε προσφέρει σε μένα».

Άλλος ένας αξιόλογος άνθρωπος "έφυγε". Με τεράστιο ταλέντο και έχοντας αναδείξει πολλούς αξιόλογους ηθοποιούς μέσα απο τις ταινίες που σκηνοθέτησε.Ένα από τα πολλά καλά των ταινιών του ήταν ότι τις έβλεπες ξανά και ξανά.Ας ήξερες πλέον το σενάριο απέξω και τις ατάκες νεράκι.Εκείνες τις δεκαετίες ο κινηματογράφος είχε κάτι μοναδικό.Είχε μαγεία.Ταινίες σαν του παλιού Ελληνικού Κινηματογράφου δε ξαναβγαίνουν.

Δε ξέρω γιατί αλλά ο θάνατός του με άγγιξε.Δεν τον ήξερα καλύτερα από τους υπόλοιπους Μεγάλους τις εποχής εκείνης.Όταν όμως άκουσα στη τηλεόραση,τυχαία,για το θάνατό του,από νεφρική ανεπάρκεια,μια χορδή της καρδιάς γραντζουνίστηκε.

Καλό ταξίδι Γιάννη.Τα χαιρετίσματά μου στον Κυρ-Γιώργη.Καθώς θα μας βλέπετε από το δικό σας Λούνα-Παρκ.Παρέα με όλους τους υπόλοιπους.

Δύο στιγμιότυπα με τον,Κυρ-Γιώργη,από το Λούνα -Παρκ του Γιάννη Δαλιανίδη.Μία αξιόλογη σειρά που η ΕΡΤ αποφάσισε να εξαφανίσει.Μαζί με πολλές άλλες.

Ευχαριστούμε ΕΡΤ...

ΑΓΑΠΗΣ...

 δίδαγμα.Η φύση διδάσκει.Γιατί επιμένουμε στην ημιμάθεια;

Μουσική Διαδρομή

Το πέτυχα στο ραδιόφωνο το πρωί μετά από πολλά χρόνια...

Αγαπημένο τραγούδι και είπα να το μοιραστώ μαζί σας.

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Δημητριάδης & Ελένη Τσαλιγοπούλου

Κάποιοι φίλοι μας τις νύχτες που τους λεν αλήτες
και μας βλέπουν και μας γνέφουν απ' τους ουρανούς
έρχονται μες στα σκοτάδια σαν τους λωποδύτες
παίζουν και πονούν και μας τραγουδούν
τα κιτάπια τους που δεν τα πιάνει ο νους

Στων αγγέλων πάμε πάμε τα μπουζούκια
που είναι σαν τις μέρες τις βυζαντινές
πέταξε τα μαύρα τα γνωστά σου λούσα
και βάλε στην ψυχή σου ανθρώπινες φωνές

Κάποιοι άγνωστοι τις νύχτες χρόνια ισοβίτες
ψέλνουνε κάτι τραγούδια αγιασμένα πια
στου παράδεισου την πύλη σαν τους αλφαμίτες
τα τραγούδια τους και το χάδι τους
τα τραγούδια τους μας λεν και κλαιν σιγά

Στων αγγέλων πάμε πάμε τα μπουζούκια
που είναι σαν τις μέρες τις βυζαντινές
πέταξε τα μαύρα τα γνωστά σου λούσα
και βάλε στην ψυχή σου ανθρώπινες φωνές

Κάποιοι φίλοι μας τις νύχτες που τους λεν αλήτες
και μας βλέπουν και μας γνέφουν απ' τους ουρανούς
έρχονται μες στα σκοτάδια σαν τους λωποδύτες
παίζουν και πονούν και μας τραγουδούν
τα μεράκια τους που δεν τα πιάνει ο νους

Καλή ακρόαση...

Νομίζω πως άρχισε η κάθοδος...

 της θερμοκρασίας...

Αυτή τη στιγμή βρέχει για τα καλά εδώ στο Ν.Βούτζα.Το βρεγμένο χώμα μου φέρνει μυρωδιές που είχα λησμονήσει.Όμορφες.Της μάνας γης.Αν και όσο να είναι σε πιάνει μια μελαγχολία.Σκέφτεσαι ότι πρέπει να μαζέψεις τα καλοκαιρινά,σιγά-σιγά,και να πάρουν τη θέση τους στη ντουλάπα τα χειμωνιάτικα.Στο κρεββάτι αρχίζει η εναλλαγή.Από το σεντόνι στη κουβέρτα και από εκεί στο ζεστό,πουπουλένιο,ίσως,πάπλωμα.

Τα βράδια θα μαζευόμαστε γύρω από το τζάκι και θα αναπολούμε τις όμορφες,και μη λημονησμένες,στιγμές των διακοπών μας.Θα χουχουλιάζουμε πριν κοιμηθούμε κάτω από το ζεστό μας πάπλωμα χαζεύοντας τηλεόραση μέχρι να μας πάρει ο ύπνος.Μόλις έρθει το πρωί βαριεστημένοι και ανόρεχτοι θα αφήνουμε τη ζεστή φωλίτσα για να βγούμε προς το ζην.Και στο κρύο.

Ο γαλλικός και ο ελληνικός θα αντικαταστήσουν το frappe που πίναμε το καλοκαίρι κάτω από την ομπρέλα μιας ήσυχης ή πολύβουης παραλίας.Τα βράδια ένα ζεστό αφέψημα θα είναι ότι πρέπει για να χαλαρώσεις και κοιμηθείς μετά από μία εξοντωτική ημέρα.

Ίσως βιάστηκα λίγο να γράψω για Φθινόπωρο.Μπορεί.Κάτι τα τερτίπια του καιρού,βροχή,με όλα τα επακόλουθα,ψύχρα λόγω πτώσης της θερμοκρασίας, και εμπνεύστηκα αυτό το πόνημα.

Και η βροχή δε λέει να σταματήσει...

Στις καρδιές μας όμως ας έχουμε λιακάδα.

Έξυπνη Διαφήμιση

Αγοράζει Coca-Cola!

Γιατί όμως;

Να μ'αγαπάς

Ανακάλυψα τυχαία αυτό το πανέμορφο video-clip.Τα υπέροχα λόγια σε συνδυασμό με τις υπέροχες εικόνες ήταν αρκετά.Η ευαίσθητη χορδή γραντζουνίστηκε.Όποιος αγαπάει τα ζώα είναι ικανός να αγαπήσει και τους άλλους.

Μέσω της ενασχόλησής σου με αυτά ανακαλύπτεις και τον εαυτό σου.

Αφιερωμένο:

Στον Ρέμο
Στην Κάρμεν
Στον Πύρρο

Αφιερωμένο επίσης στο πρώτη και μοναδική Νεραιδοσκυλίτσα που είχα την ευτυχία να "γνωρίσω".

Καλή ακρόαση!


Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Βαρδής

Να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς,
να με κοιτάς στα μάτια,
να μ’ αγαπάς.
Να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς,
να μου κρατάς το χέρι,
να μ’ αγαπάς.

Σε ταξίδια μαγεμένα
μακρινά κι ονειρεμένα
με καράβια και με τρένα
θέλω να με πας.
Σε ταξίδια μαγεμένα
μακρινά κι ονειρεμένα,
φτάνει μόνο να με αγαπάς.

Σαν Αυγουστιάτικο φεγγάρι
στα όνειρά μου θα γυρνάς,
κι όταν ο ύπνος θα με πάρει
βόλτα στον κόσμο θα με πας.
Σε ταξίδια μαγεμένα
μακρινά κι ονειρεμένα
φτάνει μόνο να με αγαπάς.

Να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς,
μες στην καρδιά να μ’ έχεις,
να μ’ αγαπάς.
Να μ’ αγαπάς, να μ’ αγαπάς,
όσο μπορείς κι αντέχεις να μ’ αγαπας.

Το σκυλόσπιτο πάει διακοπές...

Από αύριο,22/7,και μέχρι τις 6/8 θα βρίσκομαι στην Κέρκυρα.Σας αφήνω με ένα τραγουδάκι.

Αλήθεια πόσο εύκολα ζητάμε συγγνώμη;

Καλό καλοκαίρι σε όλη την πάρε-ούλα

Φιλιά!

Ηθικά διδάγματα

Παρακάτω έχουμε 18 ηθικά διδάγματα.Τα οποία ευελπιστώ να διαβάσει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 1 φίλος/φίλη και να του ομορφύνουν τα επόμενα 88 λεπτά της ζωής του.

Όλο μαζί 11888!Τυχαίο;Δε νομίζω!!!

Με τέτοια ζέστη ζητάω πολλα το ξέρω!!Να 'στε καλά φίλοι μου και καλό καλοκαίρι να έχουμε!

Ένας τύπος χάνει το παπάκι του. Προφανής κλοπή. Τι να κάνει, μια και οι
μπάτσοι αδιαφόρησαν, παίρνει τον τηλεφωνικό κατάλογο και αποφασίζει να
απευθυνθεί σε όποιον είχε καλό όνομα. Κάποια στιγμή σταματά έκπληκτος.
Ντετέκτιβ, Τζόνι Dangerous!!! Αυτός είναι, σκέφτηκε και τρέχει στο γραφείο
του να του πει το πρόβλημα του. Η πρώτη ερώτηση: έχεις καμία υποψία? Ναι,
απάντησε, πιστεύω πως πρέπει να είναι ο γείτονας, μια και μου έχει ζητήσει
να του το πουλήσω 5 φορές. Οι φίλε, άστο σε μένα. Παει λοιπόν ο ντετέκτιβ,
παίρνει σκοινιά, ανεβαίνει σε ένα λόφο και κουτρουβαλάει σε ένα τοίχο.
Ανεβαίνει τον τοίχο απλώνει τα σκοινιά και ξανακουτρουβαλαει μέχρι που
πέφτει πάνω στο παπάκι

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας?



Κύλησε ο Dangerous και βρήκε το παπάκι!!!

--------------------------

Μία μέρα, περπατούσε σε ένα απέραντο λιβάδι ένα μικρό σαλιγκάρι. Μετά από
ώρες πορείας, και ενώ είχε καλύψει γύρω στα 34 εκατοστά, το σαλιγκάρι άρχισε
να απογοητεύεται. Κοιτάει λοιπόν γύρω γύρω, και βλέπει ένα μονόφθαλμο τύπο
να έρχεται προς το μέρος του. Το αποφασίζει λοιπόν, και κάνοντας μία
υπερ-σαλίγκαρη προσπάθεια, τινάζεται πάνω στο παπούτσι του μονόφθαλμου
τύπου, σκαρφαλώνει από τη γάμπα του στον ώμο του, και μένει κολλημένο εκεί,
συνεχίζοντας -άνετα πια- τη διαδρομή του.

Μετά από 10 λεπτά πορείας, ένα βέλος πετάγεται από ένα θάμνο στα δεξιά
τους, και καρφώνεται στο μέτωπο του τύπου, ο οποίος μένει στον τόπο. Το
σαλιγκάρι κοντεύει να πάθει κατάθλιψη: "Τι έφταιξα, γαμώτο, και τώρα που
βολεύτηκα βρήκαν να τον σκοτώσουν;". Κοιτάει όμως αριστερά και μετά
δεξιά, και τι να δει; Ένας άλλος μονόφθαλμος τύπος που περπατούσε
αμέριμνος προς την κατεύθυνση που σκόπευε να πάει και αυτό. Κάνει λοιπόν
ένα ακόμα σάλτο, ψάχνει για μία βολική θέση πάνω στον τύπο, και μέσα σε
10 λεπτά είχε φτάσει στον προορισμό του.

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας?



Το καλό το σαλιγκάρι, ξέρει κι άλλο μονομάτη.

------------------------------------


Βρισκόμαστε στο Rockwave festival της Μογγολίας... Βγαίνει ο πρώτος Μογγόλος
τραγουδιστής και αρχίζει να τραγουδάει. Αμέσως ντομάτες, κρεμμύδια και άλλα
λαχανικά προσγειώνονται στον Μογγόλο τραγουδιστή, που αποχωρεί από τη σκηνή
με μώλωπες τρέχοντας. Βγαίνει ο δεύτερος τραγουδιστής ξεκινάει το τραγούδι
και πάνω στο ρεφρέν η σκηνή θύμιζε λαχανόκηπο! Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει
στον τρίτο, στον τέταρτο κ.ό.κ.

Μαζεύονται σε λίγο οι Μογγόλοι τραγουδιστές και αποφασίζουν να βγουν όλοι
μαζί στη σκηνή....

Βγαίνουν λοιπόν στη σκηνή και αρχίζουν το τραγούδι... Ο κόσμος ατάραχος!
Ούτε το παραμικρό κλαράκι από σέλινο δεν απογειώθηκε! Συνεχίζουν με δεύτερο
τραγούδι τίποτα! Λένε όλο τους το ρεπερτόριο... Ο κόσμος συνεχίζει να
παρακολουθεί με ενδιαφέρον!!!

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας?



Όπου λαλούν πολλοί Μογγόλοι αργεί να ξενερώσει...

-------------------------------

Ένας Κρητικός κάθεται να φάει τον ντάκο του. Εκείνη την περίοδο, όμως, έχουν
έρθει τουρίστες στο χωριό και τον κάνουν συνεχώς χάζι. Νευριασμένος, πάει
στο βουνό να φάει το ντάκο με την ησυχία του. Το βουνό όμως είναι στην
πραγματικότητα ηφαίστειο! Κάθεται να φάει το ντάκο και ξαφνικά ακούγεται ένα
μπρουουουμ, ο Κρητικός τρομάζει και του πέφτει ο ντάκος στο ηφαίστειο.


Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας?



Κάποιο ντάκο έχει η λάβα!!!!!


------------------------------

Ήταν ετοιμοθάνατος ο τσάρος και κάλεσε τους τρεις γιους του για να τους πει
ποιος θα γίνει τσάρος στην θέση του. Τους λέει όποιος κάνει τα περισσότερα
χιλιόμετρα στον ίδιο χρόνο θα γίνει τσάρος.
Πάει ο Ιβάν παίρνει την Αστραπή, τρέχει τρέχει τρέχει, κάνει 20 χλμ.
Πάει ο Ιγκόρ παίρνει τον Ανεμοστρόβιλο, τρέχει τρέχει τρέχει, κάνει 30 χλμ.
Πάει τέλος ο Γιόχαν παίρνει την Μαύρη Καλλονή, τρέχει τρέχει τρέχει, κάνει
40 χλμ.
-Τέλεια είμαι ο τσάρος !!, σκέφτεται
Ξαφνικά βλέπει 2 πρεζόνια στο δρόμο... "Που να σταματήσω τώρα.. Εγώ είμαι ο
τσάρος!" Οπότε Μ Π Α Μ!!!! Τα σκοτώνει τα πρεζόνια..


Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας?






Με ένα τσάρο 2 πρεζόνια..!

----------------------------------

Σε μια τάξη του δημοτικού βρίσκονται η δασκάλα, τα παιδάκια και ένας
βάρβαρος. Οπότε αρχίζει το μάθημα της Γεωγραφίας... Ανοίγει η δασκάλα τον
παγκόσμιο χάρτη δείχνει με το δάχτυλο το Μεξικό και ρωτάει τους μαθητές...
"Ποια χώρα είναι αυτή?"

Σηκώνει το δάχτυλο ο βάρβαρος... "Κυρία, κυρία να πω?" Οπότε έκπληκτη η
δασκάλα... "Αντε για πες μου Τζέκις..." , και ο βάρβαρος γεμάτος χαρά... "Η
Καβάλα!!!!"...

Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας?




Είπε ο βάρβαρος το Μεξικό Καβάλα!!!



----------------------------

Ήταν ένας Ουκρανός, μπιχλιάρης και θεοβρώμικος μαζί με ένα άλλο φίλο του
Ουκρανό σε ένα μπαρ στην Αυστραλία. Πάει ο πρώτος ο βρωμιάρης και αρχίζει να
τη πέφτει σε κάτι Αυστραλές
Φύγε Φύγε, go go away, τσίριζαν αυτές
Come come, έλεγε αυτός, βγάζουν αυτές ένα σπρέι, του το ρίχνουν στα μάτια,
τον τυφλώνουν σχεδόν, φεύγει άπραγος. Γυρίζει πίσω, "τι έγινε ρε μαλάκα",
του λεει ο άλλος, "έτσι κι έτσι, κόντεψαν να με τυφλώσουν οι ηλίθιες".
"Άσε", λέει ο άλλος που είχε πλυθεί προσφάτως (πριν κανά μήνα) και δεν ήταν
ΤΟΣΟ βρώμικος, "πάω εγώ"
Hello girls, λέει
Φύγε Φύγε, go go away, τσίριζαν αυτές
Come come, έλεγε αυτός, βγάζουν αυτές ένα σπρέι, πάνε να του το ρίξουν στα
μάτια, κάνει αυτός μία κίνηση κουνγκ φου, τις εξουδετερώνει


Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας?




Καθαρός Ουκρανός, Αυστραλές δε φοβάται!!


----------------------------

Πάει η Μαίρη φανατική γκρούπι του συγκροτήματος του Τζον στη συναυλία του
(δεν έχει ούτε μία συναυλία), αρχίζει ο Τζον να παίζει, η Μαίρη από κάτω να
ουρλιάζει, να χτυπιέται, yeah Τζον δώστα όλα, είσαι Θεός και τέτοια. Σε
κάποια φάση, του λεεί pleaaaaaaaase ρε συ Τζον δώσ' μου τη κιθάρα σου να
παίξω κι εγώ λίγο, είσαι τρελή μωρή, μόνο εγώ παίζω τη κιθάρα μου,
pleaaaaaaaase Τζον δώσ' τη μου, λιγουλάκι μόνο θα παίξω, τι κάνει κι αυτός,
τις τη δίνει. Ανεβαίνει το σουργέλο, παίρνει τη κιθάρα, πάει να παίξει
και..... σπάει μια χορδή. Όχι ρε γαμώτο, αρχίζει να χτυπιέται ο Τζον, ξέρεις
τι μου κάνεις τώρα ? για να αντικαταστήσω εγώ αυτή τη χορδή πρέπει να πάω το
Βόλο, για να την αγοράσω! Γαμώτο!


Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας?

Έπαιξε η Μαίρη σόλο, κι έστειλε το Τζον στο Βόλο!

------------------------------

Είναι ένας τυπάκος, πολύ καλός, ο Καραπάνος αλλά με ένα μεγάλο πρόβλημα:
είναι αόρατος. Τι να κάνει τι να κάνει, του λένε οι φίλοι του (που δεν
άντεχαν να είναι αόρατος και να τους τρομάζει) να πάει σε ένα καινούριο
καταπληκτικό γιατρό που ειδικεύεται σε τέτοιες περιπτώσεις σαν του καλού μας
Καραπάνου. Πάει λοιπόν, και του λέει ο γιατρός
Χμ, το πρόβλημα μου είναι εύκολη περίπτωση φίλε μου. Θα βρεις ένα χωράφι,
που να έχει στη μέση μια κολώνα και εκεί θα κάτσεις
Απογοητευμένος ο Καραπάνος από διάφορες τσαρλατανιές που είχε δοκιμάσει στο
παρελθόν, σκέφτεται, ότι δεν έχει να χάσει και τίποτα. Βρίσκει λοιπόν το
χωράφι με τη κολώνα στη μέση και πάει και κάθεται επάνω της.


Ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας?


Ο καλός ο Καραπάνος στη κολώνα φαίνεται!!!

-------------------------------------------


Γίνεται ένα ναυάγιο και σώζεται σε ένα ξερόνησο ένας τύπος ονόματι Μάικ και
μια γνωστή του. Περνούν οι μέρες, τελειώνει η τροφή και ο τύπος αναγκάζεται
να φάει την κοπέλα προκειμένου να επιβιώσει.

Ποιό το ηθικό το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας ?




Ζήσε Μάικ μου να φας τη φίλη.



-----------------------------------------------


Ο Φιλιππας, ο δασκαλος του Κουν Φου έχει μια πορτα άβαφη. Παιρνει τηλεφωνο
λοιπον τον Φώντα τον μπογιατζη που ήτανε και φίλος του. Φωντα μου, δεν
περνας να μου βαψεις κι εκεινη την πορτα. Ερχεται λοιπον ο Φωντας, του λεει
ο Φίλππας: Ρε Φώντα εγω θα παω για μπανιο δεν πιστευω να σε πειραζει, να
κατσε εδω με την ησυχία σου και δουλεψε, εχει και κατι μπυρες στο ψυγειο...
Αρχιζει λοιπον ο Φωντας, επινε και τις μπυρες συγχρόνως, τις τσακισε δηλαδη,
κι εκει πανω στη σουρα δεν έβλεπε και πολυ καλα την πορτα, την έβαφε, την
ξαναβαφε αλλα κατι δεν του πηγαινε στο χρωμα. Παιρνει τον Φιλιππα στο
κινητο:

-Ρε Φίλιππα ποσο χρωμα να ριξω στην πορτα?
-Τι με ρωτας, εσυ ξερεις τη δουλεια, βαλε οσο νομίζεις.


Ποιό το ηθικό το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας ?






Στου Κουν Φου την πορτα, οσο θελεις Φωντα


-----------------------------------------------



Ο τύπος με το μακρύ μαλλί φτιαγμένο ράστα έχει βγάλει βόλτα στο πάρκο το
πιτσιρίκι του. Σε κάποια στιγμή, το πιτσιρίκι χάνεται πάνω στο παιχνίδι και
μυξοκλαίγοντας ψάχνει απο δω κι από κει να βρει το μπαμπά του. Αφού έχει
γυρίσει το μισό πάρκο, βλέπει από μακριά εναν τύπο με ίδιο σουλούπι, ίδια
ράστα μαλλιά που ήταν φτυστός ο μπαμπάς του. Μέσα στη τρελλή χαρά, το
πιτσιρίκι τρέχει προς το μέρος του και πριν τον αγκαλιάσει βλέπει ότι δεν
ήταν αυτός ο μπαμπάς του αλλά κάποιος που του έμοιαζε...


Ποιό είναι το ηθικό δίδαγμα;





Τα ράστα δεν κάνουν το μπαμπά!


-------------------------------------------------



Ηταν ο παιδαρος και πηγε διακοπες σε ενα νησι. Σκαει σε μια καφετερια και
παραγγελνει ενα φραπε μετριο.

σερβιτορος: "Με γαλα?"
παιδαρος: "Ακου να σου πω! ..γαλα δεν θα βαλεις"


Τελειωσανε οι διακοπες και φευγει. Του χρονου, ξαναπαει στο νησι ο παιδαρος,
και σκαει στην ιδια καφετερια. Παραγγελνει ενα φραπε μετριο.

σερβιτορος: "Γαλα να βάλω?"
παιδαρος: "Και το ρωτας, γαλα θα βαλεις οπωσδηποτε"


Ποιο ειναι το διδαγμα?











Ηπιε ο παιδαρος τον φετινο με γαλα


---------------------------------------------------------------



ΠΑΕΙ Η ΕΡΗ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΑΡΤΖΗΛΙΚΙ:
-Μπαμπα θελω λεφτα να βγω σημερα.
-Παρε παιδι μου 5 ευρω, λεει ο πατερας.
-Ειναι λιγα τα πεντε πατερα,χρειαζομαι 10 να παω για καρτ οπως ολα τα αλλα
παιδια.
-Αποκλειεται ειναι επικινδυνα πραγματα αυτα,απαντα αυτος αλλα με τα πολλα
και μετα απο πολυ γκρινια τις τα δινει .
Παει η Ερη ,παιρνει το αμαξακι τσακιζεται στη στροφη,αιματα μελανιες...
Γυρναει στο σπιτι και την ρωταει ο πατερας :Τι εγινε παιδακι μου, πως εγινες
ετσι ?
-Τρακαρα πατερα μου φυγε το καρτ στη στροφη.
Οποτε της απαντα
-Εμ στα ελεγα εγω !




Ποιο ειναι το διδαγμα?







Καλλιο πεντε και στο χερι,παρα δεκα και καρτ, Ερη!



----------------------------------------------------------------------------
----


Βρισκόμαστε στον πόλεμο του 40΄.Ένας τύπος πολεμάει στο μέτωπο και έχει
καιρό να στείλει γράμμα στην γυναίκα του την Λένα. Μια μέρα η Λένα δεν
αντέχει στην αγωνία και αποφασίζει να πάει να τον βρει στα χαρακώματα. Μετά
από πολλές δυσκολίες τον βρίσκει τελικά,
φιλιά ,κλάματα κλπ και του λέει :"Γιώργο μου σας έφερα γλυκά και λουλούδια".
Τρελένεται αυτός "Ρε συ Λένα τι γλυκά και ****** μας έφερες, δεν
καταλαβαίνεις ότι εδώ δεν έχουμε τα βασικά κάλτσες και ζεστά ρούχα;"
Στεναχωρημένη η Λένα βρίσκει βελόνα και κλωστή και αρχίζει να μαντάρει
τις κάλτσες των στρατιωτών μέσα εκεί στα χαρακώματα. Τότε όμως πέφτει μια
βόμβα ακούγεται ένα μπαμ και σκοτώνονται όλοι μαζί κι η Λένα...

Ποιό το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας;;;
.







Η Λένα προ του τέλους μαντάριζε



----------------------------------------------------------------

Νεαρή οικιακή βοηθός σιδερώνει ντάλα μεσημέρι σε ισόγειο διαμέρισμα
ιδρωμένη και με την ρόμπα της μισάνοιχτη.
Στο απέναντι πεζοδρόμιο δουλεύει ένα συνεργείο της ΔΕΗ και τα μαστόρια την
παίρνουν μάτι. Ο πιο μάγκας της χτυπάει το κουδούνι και της ζητάει
λίγο νερό. Η οικιακή βοηθός με νάζι του φέρνει το νερό και δείχνει να
ψιλογουστάρει. Τότε ο τύπος την ρωτάει "προλαβαίνουμε να σε κανονίσω
πριν έρθει η κυρά σου;"
"μωρέ ξέρεις έχω και πολύ σιδέρωμα και θα αργήσω..." απαντάει η τύπισα.
Τελικά την πείθει ο μάστορας και της ρίχνει ένα μανίκι ξεγυρισμένο.
Όταν τελειώνουν ξεθεωμένοι και οι δυό την ρωτάει:
"Να φωνάξω και τα άλλα τα παιδιά που δουλεύουν μέσα στο λιοπύρι να τους
ξεδιψάσεις κι αυτούς λίγο;"
"μωρέ ξέρεις έχω και πολύ σιδέρωμα και θα αργήσω..." του ξαναλέει η γκόμενα.
Τελικά με τα πολλά την πείθει φωνάζει και τα υπόλοιπα μαστόρια και την
παίρνουν παρτούζα όλοι μαζί για δυο τρεις ώρες...
Στο τέλος η οικιακή βοηθός αποκαμωμένη πέφτει για ύπνο.





Ποιό το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας;;;







Όπου γαμούν πολλοί μαστόροι αργεί να σιδερώσει!!!!!




-------------------------------------------------------



είναι 4 φίλοι οι οποίοι αποφασίζουν να αφήσουν τις γυναίκες σπίτι και να
πάνε στα μπουζούκια. επιλέγουν το σχήμα με κορυφή στην επίθεση τον τόλη
βοσκόπουλο. πάνε στο μαγαζί και αρχίζουν την αλόγιστη κατανάλωση
αλκοολούχων, αφού και ο τόλης τους έχει ανεβάσει με τα τραγούδια του (θα
κάνουμε έναν έρωτα όλο τρέλλα, σαν να ΄ναι η τελευταία μας φορααα...κ.α
τέτοια), πετάνε λουλούδια, έχουν γίνει κροκόδειλοι, δεν βλέπουν μπροστά
τους.

κάποια στιγμή ακούγεται το σφύριγμα της λήξης και οι 4 φίλοι την κάνουν.
όπως κάνουνε 8αρια στον δρόμο περνάνε έξω από ένα κτήριο που έγραφε σε μια
ταμπέλα του ¨Κέντρο απεξάρτησης η Στροφή¨. σκοτεινό το κτήριο εκτός από ένα
παράθυρο οπου είχε φώς. πέφτει το μάτι των φίλων στο παράθυρο και ποιον
βλέπουν εκεί; τον Νέλσον Μαντέλα!!!





ποιο το ηθικό δίδδαγμα της ιστορίας;





ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΛΗ ΕΡΧΟΜΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΤΡΟΦΗ ΜΑΝΤΕΛΑ!!!




------------------------------------------------------------------



Ητανε ο Σταλόνε και ο Σβαρτσενέγκερ και ο ενας προσπαθουσε να υπερβει τον
αλλον! Ε λοιπον αγοραζει ο Σβαρτσενέγκερ ενα τεραστιο και πανακριβο κτημα σε
μια καλή περιοχη και αμεσως μετα το ιδιο κανει και ο Σταλόνε!

Επειτα χτιζει ο πρωτος μια τεραστια πολυτελη βιλα με πισινες και τζακούζι
και παλι το ιδιο κανει και ο Σταλόνε! Μετα αγοραζει μια πανακριβη jaguar ο
Σβαρτσενέγκερ και το ιδιο κανει και ο Σταλόνε!

Tελος ο Σβαρτσενέγκερ αγοραζει ενα λευκο πανεμορφο αλογο το οποιο ηταν και
ταχυτατο και το ιδιο κανει και ο Σταλόνε! Σε καποια φαση νευριασμενος ο
Σβαρτσενέγκερ του λεει να τα στησουνε τα αλογα για να δουνε τελικα ποιανου
ειναι το γρηγοροτερο και εν κατακλειδι να δουνε και ποιος ειναι ο καλύτερος!

Αρχιζουν να τρεχουνε τα αλογα αλλα χωρις αποτελεσμα γιατι ηταν και τα δυο το
ιδιο γρηγορα! Τοτε συμφωνουνε για να δουνε ποιο ειναι το πιο καλο να δουνε
ποιο απο τα δυο θα χεσει πρωτο...

Μετα απο πολυ ωρα χεζει πρωτο το αλογο του Σταλόνε!!!!


ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ


Χεστηκε η φοραδα STALONE!!!!!

Τα συναισθήματα του ανθρώπου

Αν η αγάπη...

Τραγουδάκι.Τα σχόλια δικά σας...

Αφιέρωμένο σε όλους τους !!ΑΦ!!

Μπανάκια αρχίσαμε;;;

Το Εγώ (Κρισναμούρτι Τζίντου)

Μία απόπειρα να μυηθώ καλύτερα στον όμορφο κόσμο του Κρισναμούρτι.

Καλή μου αρχή.

Εμπνευσμένο από τον διδάσκαλο Τζίντoυ Κρισναμoύρτι, ο οποίος παρ όλο που είχε γεννηθεί από Ινδούς γονείς δε σταμάτησε να δηλώνει ότι δεν είχε καμιά εθνικότητα, ότι δε συνέχιζε καμιά παράδοση και δεν ανήκε σε καμιά ομάδα.

"Η γη ανήκει σε όλους μας είναι δική σας και δική μου. Δυστυχώς, όμως, έχουμε εθνικούς, οικονομικούς, και θρησκευτικούς φράχτες και ζώντας πίσω απ αυτούς μιλά με για αδελφότητα, για αγάπη, για ειρήνη, για Θεό. Για να γνωρίσουμε πραγματικά τι είναι Αγάπη πρέπει να ρίξουμε όλα αυτά τα φράγματα και πρέπει αυτό να το αρχίσει ο καθένας μας από τον εαυτό του".

Δεχόμαστε το καινούριο;Ή προτιμάμε την σιγουριά του παλιού;

"Οι σκέψεις είναι ζωντανές.Διαμορφώνουν τον κόσμο μας,την πραγματικότητα μας και το πεπρωμένο μας.Οπότε το να σκεφτόμαστε θετικά είναι σημαντικό, όχι μικρό πράγμα... Αν έχεις την ίδια σκέψη αρκετά συχνά και την στέλνεις με αρκετό συναίσθημα ( ενέργεια ), αυτή θα, με τον καιρό, αποκτήσει μια υλική μορφή.Οι Θετικές Σκέψεις και δηλώσεις, στην αρχή της ημέρας, μπορούν κυριολεκτικά να κάνουν την διαφορά μεταξύ μιας καλής η άσχημης μέρας για σένα..."

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!! ΝΕΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!!

Στάση

Είναι σωστό όταν γίνονται σημαντικά πράγματα γύρω σου να τα παρακολουθείς και να τα νιώθεις,να μην τα αφήνεις να περνάνε.Θυμάμαι ήμουνα κάποτε σε μια στάση και περίμενα το τρόλει.Όπως καθόμουνα,κοιτάω πάνω.Έγραφε:"Αντί να χαζεύεις εδώ πάνω,βρε μαλάκα,δεν κοιτάς μήπως έρχεται το τρόλει;"Ξέρω ότι είναι άσχετο,αλλά αυτό εννοώ."Αφού περιμένεις το τρόλει,τι κοιτάς εδώ πάνω;Ε μαλάκά;"Έτσι κι εγώ.Αποφάσισα να κοιτάω για το τρόλει.Και άμα περάσει,θα το πάρω.

Αλήθεια πόσοι από εμάς εμάς βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος;Γιατί να προσπερνάμε τα σημαντικά στην ζωή μας και να ασχολούμαστε με τα ασήμαντα;

Μπορεί το παραπάνω απόσπασμα να έχει χιουμοριστικό,κυρίως,χαρακτήρα αλλά κρύβει βαθύτερα νοήματα.Ότι κάθε φορά πρέπει να προσηλώνεσαι σε ένα αντικείμενο ή σε μια εργασία μέχρι να την ολοκληρώσεις επιτυχώς.Άμα διασπάς το μυαλό σου σε διάφορα πράγματα και δεν θα τα καταφέρεις και θα απογοητευτείς.

Αυτό πρέπει να κάνουμε!Να ανεβαίνουμε σε ένα τρόλει κάθε φορά.

Φιλιά!

(Το πάραπάνω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Λένου Χρηστίδη "Τα Χαστουκόψαρα".)

Μελαγχολικό τραγουδάκι λόγω πεσμένης διάθεσης

Ο Βασιλιάς των Λιονταριών:Ο θάνατος του Μουφάσα από τον αδελφό του τον Σκαρ.

Τα Στούντιο Ντίσνευ έβγαλαν μία από τις πιο υπέροχες ταινίες τους στις αρχές της δεκαετίας του '90.Ο Βασιλιάς των Λιονταριών εκτός από βραβευμένη ταινία είναι και η πρώτη των Στούντιο Ντίσνευ που περιλαμβάνει σκηνή θανάτου.

Ο Σκαρ,θείος του Σίμπα και αδελφός του Μουφάσα,των παρασέρνει σε μία χαράδρα λέγοντάς του ότι ο πατέρας του του έχει μία έκπληξη.Ο Σκαρ λέει στον Σίμπα να εξασκηθεί στον βρυχυθμό του όσο θα περιμένει τον πατέρα του.

Ξαφνικά ο βρυχυθμός του δημιουργεί ηχώ και ένα μεγάλο κοπάδι καριμπού,που έβοσκε πάνω από την χαράδρα,αρχίζει να τρέχει προς τον Σίμπα επειδή το είχαν τρομάξει οι ύαινες με εντολή του Σκαρ.

ο Σίμπα αρχίζει να τρέχει για να σωθεί.Καταφέρνει να πιαστεί από έναν κορμό ενώ γύρω του τα καριμπού σηκώνουν ένα τεράστιο σύννεφο σκόνης καθώς τρέχουν αλαφιασμένα.

Εν τω μεταξύ ο Μουφάσα ενημερώνεται από τον πιστό του φίλο ότι άκουσε τα καριμπού να τρέχουν.Εμφανίζεται και ο Σκαρ και γεμάτος ανησυχία,η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο,ενημερώνει τον Μουφάσα ότι ο Σίμπα κινδυνεύει.

Τρέχουν και οι τρεις προς στην χαράδρα όπου ο Σίμπα,πιασμένος ακόμα από τον κορμό,παλεύει για την ζωή του.Ο Μουφάσα,χωρίς δεύτερη σκέψη,πηδάει στην χαράδρα.

Με κίνδυνο της ζωής του,καταφέρνει να βάλει τον Σίμπα σε ασφαλές σημείο.Γλιστράει πίσω στην χαράδρα αλλά τελικά καταφέρνει να γαντζωθεί από τους βράχους.Ο Σίμπα,όλο χαρά αλλά και αγωνία,τον βλέπει να σκαρφαλώνει με κόπο.

Ο Σκαρ τον βλέπει να ανεβαίνει.Ο Μουφάσα του ζητάει απεγνωσμένα βοήθεια.Το τελειωτικό χτύπημα μόλις δόθηκε.Ο Σίμπα,γεμάτος τρόμο,βλέπει τον πατέρα του να ξαναπέφτει στην χαράδρα.

Αφού πέρασε και το τελευταίο καριμπού ο Σίμπα τρέχει να δει τι απέγινε ο πατέρας του.

Προσπαθεί να τον συνεφέρει αλλά δίχως αποτέλεσμα.Σίμπα με κλάμματα ανασηκώνει το πόδι του πατέρα του και ξαπλώνει από κάτω.Πλησιάζει και Σκαρ και τον γεμίζει τύψεις ρίχνοντας του όλη την ευθύνη για τον θάνατο του Μουφάσα.Λέει στον Σίμπα πόσο θα στεναχωρηθεί η μητέρα του.

Ο Σίμπα,πιστεύοντας ότι βρυχηθμός του προκάλεσε το τραγικό συμβάν,φέυγει τρέχοντας από την περιοχή του Περήφανου Βράχου.

Η δολοφονία ένος ανθρώπου από συνάνθρωπό του με στόχο την προσωπική του ευημερία είναι κάτι που γίνεται από αρχαιοτάτων χρονών και δυστυχώς και στη σύγχρονη.

Η αναπαράσταση από τα Στούντιο Ντίσνευ σε μορφή κινουμένου σχεδίου είναι άρτια και συγκινητικότατη.Ο Γράφων όσες φορές και να δει την σκηνή συγκινείται υπερβολικά.

Είναι λίγο "βαριά" ανάρτηση το καταλαβαίνω.Αλλά η μεγαλειώδη δουλειά,που έκαναν τα στούντιο Ντίσνευ,στην κάτωθι σκηνή,αξίζει της προσοχής σας.Σίγουρα την έχετε δει όλοι,και γράφων,κάτα πάσα πιθανότητα,αλλά αξίζει να την ξαναδείτε.

Ένα συγκλονιστηκό βίντεο διάρκειας 8 λεπτών και 22 δευτερολέπτων.

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ (δεν μου ερχόταν κάτι καλό...)

Τόση ώρα στύβω το μυαλό μου για να μου έρθει



για να γράψω κάτι ενδιαφέρον ώστε να μην αρχίσετε να μου πετάτε ότι έχετε πρόχειρο.Είμαι σε φάση αναζήτησης ελκυστικής γραφής που να καθηλώνει τον !!ΑΦ!! μου που θα το διαβάσει.Όσοι,με αγωνία,συνεχίζετε να διαβάζετε κάτι μου λέει πως θα απογοητευτείτε.Όσο και να στύβω το πανέξυπνο μυαλουδάκι μου...τζίφος.

Οι πρώτες μου σκέψεις ήταν να γράψω για την οικονομική,με πιάνει,κρίση αλλά μας τα πρήζουν που μας τα πρήζουν τα ΜΜΕ οπότε δεν το θεώρησα ότι έχω να πω κάτι παραπάνω.

Η κυβέρνηση πρέπει να είχε αυτό ως μουσική υπόκρουση ότα έβγαζε τα νέα οικονομικά μέτρα...

Αθάνατη Ελλάδα.



Παλιά τα τραγούδια κοιτούσαν στο μέλλον.

Όλες αυτές τις άνωθεν αμπελοφιλοσοφίες τις έγραψα για να καταλήξω σε αυτό το τραγουδάκι που βγάζει τρελλό γέλιο.

Ασφυκτιούμε που ασφυκτιούμε Αιναφετς μου...

Αλλά ως πότε οι πολιτικοί μας θα παίζουνε κρυφτό,εις βάρος μας,φίλτατε συνονόματε;



Όσοι είναι της γνώμης ότι τα παραπάνω μόνο συνοχή δεν έχουν...

ΔΙΚΙΟ ΕΧΟΥΝ!!!

Γιατί το μυαλό είναι άτιμο πράγμα.Είπα να γράψω,αυθόρμητα,τις πρώτες "εμπνεύσεις" που θα μου έρθουν...& ο Θεός βοηθός...

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Άννα Βίσση.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους !!ΑΦ!! που με αγκάλιασαν από πέρσι τον Φλεβάρη...

Χρυσομάλλης Ιωάννης

Αφού,λοιπόν,εξετάσαμε την περίπτωση Βανέσσα Μέι ας ασχοληθούμε με την περίπτωση του εν λόγω κυρίου.Είχα δύο κασσέτες του στο Γυμνάσιο και τις είχα λιώσει.

Ο Γιάννης κινείται και αυτός στο ίδιο στιλ με της Βανέσσας μας.Κλασσική μουσική με ροκ στοιχεία και διανθισμένη με μουσική από σπάνια,στο ευρύ κοινό,όργανα.

Είναι ένας από τους πολλούς Έλληνες που έκανε σπουδαία,μουσική,καριέρα στο εξωτερικό.

Το παρακάτω κομμάτι είναι απόσπασμα από συναυλία στον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως κάτω από τον Παρθενώνα.

Καλή ακρόαση...

Vanessa Mae

Έχει ενδιαφέρον πόσο rocκ μπορεί να γίνει ένα μουσικό όργανο που έχει υπηρετήσει,κυρίως,την κλασσική μουσική

Η εν λόγω κυρία... ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

Ακροαστείτε και σχολιάστε (αν δε σας κάνει κόπο βεβαιώς...).

!!!ΚΑΛΩΣ ΜΑΣ ΗΡΘΕΣ ΑΝΟΙΞΗ!!! (σιγά-σιγά...)

Μπαίνουμε στην Άνοιξη σιγά-σιγά φίλτατοι συνοδοιπόροι μου στα διαδικτυακά μονοπάτια.Η πλάση γύρω μας αρχίζει να φοράει το επίσημο ενδύμά της και μας προσκαλεί να την απολαύσουμε και να την καλοδεχτούμε.Άσπρα ανθάκια βγαίνουν στα κλαριά των δέντρων,μαργαρίτες και παπαρούνες ομορφαίνουν τα λιβάδια.

Αφού μέχρι και το...κούτσουρο της Στεφανίας μας πέταξε πράσινα φυλαράκια μπορούμε όλοι να ελπίζουμε σε ένα πιο πράσινο,και πιο οικολογικό μέλλον!

!!ΑΦ!! σε όλους σας!!!

Τίτλος:Ένα το χελιδόνι
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης & Χορωδία ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας, Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.

Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!

Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος

Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση

...

Ακουγοντάς το μου δημιουργήθηκαν διάφορα συναισθήματα.Και σκέψεις.Αν και ξέρω ότι δεν είναι ο αγαπημένος της παρεούλας είπα να το ριψοκινδυνεύσω।

Γράψτε ότι αισθάνεται η καρδιά σας...

!!ΑΦ!!

Μιλήστε μου

Θυμήθηκα το εκατέρωθεν τραγούδι πριν λίγες μέρες.Αλήθεια τι συναισθήματα σας δημιουργεί;Τι μνήμες σας φέρνει στο μυαλό;Πού σας ταξιδεύει;

Ίσως σε κάποιους να φανεί μελαγχολικό.Σας φέρει μνήμες από αγάπες παλιές που δεν άντεξαν.Σας στεναχωρήσει.

Αν βιώσατε οτιδήποτε από τα παραπάνω είστε σε καλό δρόμο.Τα συναισθήματα πρέπει να τα βιώνουμε.Χωρίς να τα αφήνουμε να μας καταδυναστεύουν.

Τα συναισθήματα είναι λάθος να τα χωρίζουμε σε αρνητικά και θετικά.Δεν κατηγοριοποιούνται τα συναισθήματα.Βιώνονται.Και μας κάνουν πιο δυνατούς.

Τίτλος:Μίλησέ μου


Άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι,
να ποτίζω τα πουλιά,
νάρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ
σα μικρή δροσοσταλιά.
Ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα, αναστέναξ'η καρδιά,
σού'πα με λαχτάρα "καλησπέρα"
και μου είπες "έχε γεια".

Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
πώς να σε ξεχάσω πες μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
μόνο στ'όνειρό μου σε φιλώ.

Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι
Να 'χεις ίσκιο και δροσιά,
Και ηρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι
να σου φέρω ζεστασιά.
Σ' έβγαλα στου ήλιου τ'α ανηφόρι
Στα σοκάκια τα πλατιά,
μα ηρθε παγωνιά και ξεροβόρι
και δε μ άναψες φωτιά.

Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
πώς να σε ξεχάσω πες μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
δε σε φίλησα ποτέ μου.
Μίλησέ μου, μίλησέ μου,
μόνο στ'όνειρό μου σε φιλώ.

ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ

Πόσο εύκολο είναι να βρούμε μια γωνιά να αγαπηθούμε;


Στίχοι: Ρόνη Σοφού
Μουσική: Αλέξης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Καλογιάννης

Πολύ μας κούρασε αυτή η πόλη,
φωνές, συνθήματα και "ζήτω όλοι",
κι εγώ που ξέρω μοναχά να σ’ αγαπώ
δεν βρίσκω τρόπο ό,τι νιώθω να σ’το πω.

Πάμε να βρούμε μια γωνιά χωρίς συνθήματα,
χρόνια η δική μας η γενιά έχει προβλήματα.
Προτού μας βρει η παγωνιά και πριν χαθούμε,
πάμε να βρούμε μια γωνιά ν’ αγαπηθούμε.

Φωνές, συνθήματα, κατεστημένο
κι εγώ να φύγουμε σε περιμένω.
Προτού η αγάπη μας παγώσει στο χιονιά,
πάμε να βρούμε τη δική μας τη γωνιά.

Πάμε να βρούμε μια γωνιά χωρίς συνθήματα,
χρόνια η δική μας η γενιά έχει προβλήματα.
Προτού μας βρει η παγωνιά και πριν χαθούμε,
πάμε να βρούμε μια γωνιά ν’ αγαπηθούμε.

Για να γελάσει λίγο το χειλάκι μας...

Από το διάσημο "Muppet Show"

Εξαιτίας μίας φίλης(που την ευχαριστώ και δημόσια)...

Την παρακάτω "εξομολόγηση" αποφάσισα να την κάνω εξαιτίας μιας πρόσφατης ανάρτησης που διάβασα σε φιλικό blog.Ποτέ δεν τα είχα γράψει κάπου και πιστεύω πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.

Το 2001 τον Σεπτέμβρη παρουσιάστηκα στην Πολεμική Αεροπορία.22 Σεπτεμβρίου με παίρνει τηλέφωνο ο πατέρας μου.Ο παππούς μου,και πατέρας του,μπήκε στο νοσοκομείο για κάτι απλές εξετάσεις.Ήταν υγιέστατος.Στα 99 περίπου χρόνια του και υγιέστατος.Έμενε στην Χαλκίδα στο σπίτι του,το πατρικό του πατέρα μου,είχε και κήπο που τον καλλιεργούσε και ζούσε υγιεινά για αυτό δεν χρειάστηκε ποτέ μπαστούνι.Για αυτό δεν είχε ποτέ φαλάκρα και όλα τα δόντια του.Μέχρι λίγα χρόνια πριν πεθάνει έκανε δυο μπάνια την ημέρα ξεκινώντας από Απρίλη-Μάη και φτάνοντας μέχρι Οκτώμβρη.Περίπου 240 μπάνια τον χρόνο!Και για να πάει στην παραλία,με τα πόδια πάντα,ο δρόμος απότομος.

Με τα χίλια ζόρια του βρήκαμε μία γυναίκα να τον βοηθάει,στα τελευταία χρόνια της ζωής του,γιατί εκείνος δεν ήθελε.Είχε μάθει να ζει μόνος του.Την γυναίκα του την είχε χάσει πολλύ νωρίς,από Καρκίνο,όταν ο πατέρας μου ήταν 19.Μετακόμισε μαζί του μία Θεία του πατέρα μου,αδελφή της γυναίκας του,όταν εμεινε χήρα και για κάμποσα χρόνια ζούσαν μαζί.Μέχρι που εκείνη απεβίωσε πρώτη.

Το σπίτι του παππού μου ήταν από τα πιο όμορφα σπίτια και με πολλύ ωραίο κήπο!Έχω υπέροχες αναμνήσεις από εκεί.Το μόνο που μου έμεινε από εκεί είναι τα ημερολόγιά του παππού μου,ένα κλειδί της εξώπορτας και το κρεββάτι που κοιμάμαι στο εξοχικό μου.Ένα κρεββάτι παμπάλαιο με αρχαίο στρώμα που,για συναισθηματικούς,και μόνο λόγους,λόγους δεν αφήνω κανέναν να το πειράξει.Οι γονείς μου με χιλιοπαρακαλάνε να το αλλάξουμε αλλά δεν σηκώνω κουβέντα.

Το,δυστυχώς,είναι ότι ο πατέρας μου με τα αδέλφια του αποφάσισαν να το δώσουν αντιπαροχή και στην θέση του υπάρχει μία πολυκατικοία.Και δεν υπάρχει ούτε μία φωτογραφία του σπιτιού αν εξαίρεσεις μία ασπρόμαυρη από τον Μάιο του 1936 που ήταν ακόμα...οικόπεδο και κάνανε έναν αγιασμό στα θεμέλια για να πάει καλά η οικοδομή.

Από πείσμα άργησα πολύ να πατήσω στην οικοδομή για να δω πως πάει.Γιατί ήμουν εντελώς αντίθετος με την αντιπαροχή για συναισθηματικούς λόγους.Αυτό που θα μετανιώνω πάντα είναι που δε το έβγαλα φωτογραφίες πριν το γκρεμίσουνε.Δεν υπάρχει καμία πρόσφατη φωτογραφία του.

Δεν ξέρω τι με έκανε να πω όλα αυτά.Δεν τα έχω πει πουθενά εκτός του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος.Απλά μου ξαναήρθαν στη μνήμη με το που διάβασα την τελευταία ανάρτησή στο φιλικό μου blog.Όχι ότι τα είχα ξεχάσει ποτέ.Οι ευχάριστες μνήμες ποτέ δεν λησμονιούνται.Υπάρχουν πάντα σε κάποιο συρταράκι του μυαλού σου για να τις ανασύρεις όποτε νιώθεις ανάγκη να χαμογελάσεις λίγο.

"Έφυγε" σε μία δύσκολη περίοδο της ζωής μου.Μόλις 19 μέρες αφού είχα παρουσιαστεί στο Κέντρο Εκπαίδευσης στην Τρίπολη και ήμουνα ακόμα σε περίοδο προσαρμογής και ψυχολογικά όχι στα καλύτερά μου.


Τον παππού μου δεν θα τον ξεχάσω ποτέ.Και δεν θα πάψω να τον αγαπάω ποτέ!Έχω πράγματά του που μου τον θυμίζουν εξάλλου εκτός από τις αναμνήσεις.Και μία φωτογραφία στο πορτοφόλι μου.

Δεν ξέρω ποιον ενδιαφέρουνε όλα αυτά αλλά χαίρομαι που βρήκα ένα μέρος να τα γράψω.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ

Οι αριθμοί που χρησιμοποιούμε σήμερα και που ονομάζουμε "αραβικούς", προέρχονται από την Ινδία και συγκεκριμένα, από τον Ινδό αστρονόμο Αριαμπαχάτα. ( 6ος αιώνας) .Πριν φτάσουμε στους σημερινούς (αραβικούς) αριθμούς, κάθε λαός την ανάγκη να εκφράζεται με αριθμούς, την ικανοποιούσε με τα δικά του συμβολικά σημεία. Άλλα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, άλλα οι Έλληνες, οι Κινέζοι, οι Ρωμαίοι, οι Άραβες.
Οι πρόγονοί μας σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν σαν συμβολικά σημεία για αριθμούς τα γράμματα του αλφαβήτου, π.χ. α'=1, β'=2, οι Ρωμαίοι χρησιμοποίησαν γραμμές, όπως τα δάκτυλα των χεριών, την παλάμη με τον ανοικτό αντίχειρα για να γράψουν το 5(=V), τις δυο παλάμες για το δέκα.
Το πρόβλημα με το ελληνικό και τη ρωμαϊκό σύστημα αριθμών ήταν η απουσία του μηδενός. Εδώ ήρθαν οι Άραβες που επινόησαν το σύγχρονο δεκαδικό αριθμητικό σύστημα, που περιέχει και τον αριθμό μηδέν.
Σήμερα τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται για την παράσταση των αριθμών ονομάζονται ψηφία ή αραβικοί χαρακτήρες και είναι οι εξής: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 0 και με τον συνδυασμό αυτών των δέκα ψηφίων μπορούμε να δηλώσουμε ένα αριθμητικό ποσό, π.χ. με το συνδυασμό του 1 και του 2 (από μία φορά το καθένα) έχουμε το 12, και το 21. Όσο και να μας φανεί παράξενο, είναι απολύτως αληθινό ότι τελευταίο από όλα τα αριθμητικά ψηφία βρήκαν οι άνθρωποι το 0.
Η διάδοσή των Ινδικών και μετέπειτα... " ονομαζόμενων αραβικών αριθμών " (!!!!) στον αραβικό κόσμο ανάγεται στο 771, όταν κάποιοι Ινδοί μαθηματικοί έφτασαν στη Βαγδάτη. Τον 9ο αιώνα έμποροι έφεραν στην Ευρώπη την αραβική μετάφραση ενός ινδικού χειρογράφου για τους αριθμούς. Αυτό υπήρξε η αφορμή των μετέπειτα παρεξηγήσεων.
Όταν το κείμενο μεταφράστηκε στα λατινικά, τα νέα σύμβολα ονομάστηκαν "αραβικοί αριθμοί". Αυτοί άρχισαν να διαδίδονται στην Ευρώπη το 1200 μ.Χ. και η γραφή τους υπέστη πολλές τροποποιήσεις.
Το 1299, στη Φλωρεντία, απαγορεύτηκε η χρήση τους κατά τις εμπορικές συναλλαγές επειδή ήταν εύκολη η παραποίησή τους (για παράδειγμα, το 0 εύκολα μετατρεπόταν σε 6). Η γραφιστική τους ποικιλομορφία συνεχίστηκε μέχρι το 1445, ημερομηνία επινόησης της τυπογραφίας.
Αντίθετα, οι αριθμοί που χρησιμοποιούνταν στον αραβικό κόσμο μοιάζουν περισσότερο με τους αρχικούς ινδικούς αριθμούς.

Το παρακάτω βίντεο ίσως σε κάποια σημεία είναι λιγάκι "υπερβολικό" αλλά το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον...

Περί καφέ...η πως αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες

Αν είσαι σε κατάσταση "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα", προφανώς έχεις φτάσει σ' αυτό το σημείο είτε κολυμπώντας , .είτε σκαρφαλώνοντας.!!!
Παρεμπιπτόντως από καφέ πως πάμε... ;;;;;;;;

Και μία μικρή σφυγομέτρηση...

Μπροστά στις δυσκολίες είσαι:

α)Καρότο
β)Αυγό
γ)Κόκκος καφέ

Δείτε,προβληματιστείτε και απαντείστε!

Αφιερωμένο στα παιδιά...

Υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό στην ζωή του γονιού από την ευτυχία του παιδιού του; Υπάρχει πιο αισιόδοξη εικόνα από αυτήν ενός μικρού παιδιού όταν ξεσπά σε γέλια;Υπάρχουν πιο υπέροχα λόγια που θα μπορούσε να πει ένας γονιός στα παιδιά του...

Αφιερωμένο στους φίλους μου και στα παιδιά τους.

Το ραγισμένο δοχείο

Πόσο εύκολο είναι να μετατρέψεις την αδυναμία κάποιου σε δύναμη;Πόση σοφία και γνώση χρειάζεται;Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν είχαν όλοι οι άνθρωποι την ικανότητα να μετατρέψουν τα αρνητικά στοιχεία τους σε θετικά και να τα χρησιμοποιήσουν με μαεστρία και σύνεση πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος γύρω μας.



Επίσης ένα μικρό αφιέρωμα στον Αρχάγγελο της Κρήτης για τα 30 χρόνια από τον θάνατό του.

Ο θούριος του Ρήγα-Φεραίου Βελεστινλή

Το σοφό πουλί

Πρόσεξε την απληστία
ζήλια φθόνο και κακία
Ζήτα πάντα την αλήθεια
Μάθε κάθε σου συνήθεια

Φίλε μου μην ξεχαστείς
και όσα σου 'πε να θυμηθείς
Ξύπνιο να έχεις το μυαλό
και να μην κάνεις το κακό...

Το παρακάτω βίντεο εμένα μου άρεσε αρκετά.Ένας άλλος τίτλος του θα μπορούσε να είναι η παροιμία "Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα" ή "Όποιος βιάζεται σκοντάφτει".Πάντως καλό είναι να ακούμε και τους άλλους πριν περάσουμε στην πράξη.

Βεβαίως το να ακούς,στις μέρες μας,έχει γίνει πολύ δύκολο.Οι περισσότεροι νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα και όχι μόνο δεν ακούμε αλλά κάνουμε κι τους έξυπνους.Δεν είναι σωστό να ακούς κάποιον με μεγαλύτερη πείρα η εμπειρία σε ένα θέμα.

ΣΟΦΟ ΕΙΝΑΙ!!

Υ.Γ.:Το ποιήμα στην αρχή της ανάρτησης δεν είναι δικό μου.Παραποιήσα ελαφρώς ένα παλιό τραγούδι του Νίκου Πιλάβιου από τον δίσκο "Ο Παραμυθάς" ώστε να ταιριάζει με την ανάρτηση μου.Η παραποίηση έγινε χωρίς την άδεια του δημιουργού και ελπίζω να με συγχωρέσει.Για την ιστορία το γνήσιο είναι αυτό:

Πρόσεξε την λαιμαργία
ζήλια φθόνο και κακία
Ζήτα πάντα την αλήθεια
Μάθε κάθε σου συνήθεια

Παραμυθά μην ξεχαστείς
κι όσα σου 'πε να θυμηθείς
Ξύπνιο να 'χεις το μυαλό
και να μην κάνεις το κακό
Πρόσεξε Παραμυθά...

H μεγάλη μέρα πλησιάζει!!!

Το ραντεβού είναι για την Κυριακή 31/1/2010 στην Ηelexpo στο Μαρούσι στις 17:00 η ώρα το απόγευμα στην αίθουσα 3!!Ο Παραμυθάς,Νίκος Πιλάβιος,μας περιμένει όλους!!!!

Για να θυμούνται οι Παραμυθομεγαλομένοι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι...

ΑΣ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΓΩΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ!!!

Προς ΕΡΤ

Η Επιστολή που στείλαμε εγγράφως στην ΕΡΤ οι 34 παραγωγοί προγραμμάτων της ΕΡΤ Digital. Όσοι μπορείτε προωθήστε ή βάλτε την στα blog σας.

Αθήνα 12-01-2010

Προς ΕΡΤ ΑΕ

Υπ` όψη ΔΣ.

Κοιν. Κ.Πάνο Λουκάκο

Εντεταλμένο σύμβουλο και υπεύθυνο για θέματα ψηφιακής

Αγαπητοί κύριοι,

όπως γνωρίζετε, στις 31-12-2009 έληξε η προθεσμία κατά την οποία η ΕΡΤ ΑΕ όφειλε να εξοφλήσει τις οφειλές που προκύπτουν από τις μεταξύ μας υπογεγραμμένες συμβάσεις, για την παραγωγή τηλεοπτικού προγράμματος για ΑμεΑ.

Δυστυχώς έως και σήμερα και ενώ έχουμε εκπληρώσει όλες τις συμβατικές μας υποχρεώσεις, δεν έχουμε εισπράξει ούτε ένα ευρώ από το σύνολο των χρημάτων που μας οφείλονται. Επιπροσθέτως η υπεύθυνη οικονομικών υπηρεσιών κα. Δ. Φακλή μας ενημέρωσε ότι η ΕΡΤ δεν μπορεί να μας πληρώσει από ίδιους πόρους διότι τότε δεν θα εισπράξει τα χρήματα από τον φορέα χρηματοδότησης και αυτά θα χαθούν.

Όλα αυτά τα χρόνια, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε συνεργαστεί αρμονικά με την ΕΡΤ παραδίδοντας εκατοντάδες ώρες τηλεοπτικού προγράμματος, στηρίζοντας με κάθε τρόπο την Δημόσια τηλεόραση. Δυστυχώς σήμερα, με αφορμή την μη έγκαιρη εξόφληση μας, δημιουργούνται τεράστια και δισεπίλυτα οικονομικά προβλήματα που απειλούν την επαγγελματική μας υπόσταση, τις σχέσεις μας με τους συνεργάτες και πολύ περισσότερο τις υποχρεώσεις μας προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν χρήματα για να πληρωθεί έως τις 20/01/2010 το τεράστιο ποσό που αφορά ΦΠΑ , ΦΜΥ και εισφορές στο ΙΚΑ.

Στο διάστημα υλοποίησης αυτών των παραγωγών, αρκετοί από εμάς αναγκασθήκαμε να δανειστούμε με επαχθείς όρους, να βάλουμε υποθήκες τα σπίτια μας, να ζητήσουμε πίστωση από συνεργάτες και προμηθευτές, βασιζόμενοι στην μεταξύ μας σύμβαση και στην ρητή διαβεβαίωση ότι θα έχουμε εξοφληθεί το αργότερο έως 31-12-2009.

Αγαπητά μέλη του ΔΣ της ΕΡΤ ΑΕ, επειδή βρισκόμαστε σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση θα θέλαμε να μας ενημερώσετε εγγράφως εντός 3 ημερών για τις προθέσεις της εταιρείας σχετικά με τον χρόνο και τον τρόπο πληρωμής των ανειλημμένων υποχρεώσεών της προς εμάς.

Με λύπη μας σας ενημερώνουμε ότι μετά την λήξη της ανωτέρω προθεσμίας θα αναγκαστούμε να ασκήσουμε κάθε νόμιμο δικαίωμά μας για να διασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεών μας.

Με τιμή

January 14th, 2010

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!

Αφιερωμένο σε όλους τους φίλους μου.Σας ευχαριστώ που είσαστε μαζί μου.Με σας η κάθε μέρα είναι γιορτή!!!Τα καλύτερα έρχονται!! ΑΦ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!